Teorik fizikçi Geoffrey West karmaşık ağları inceleyerek vardığı sonucu şöyle açıklıyor: Bir şehrin nüfusunun ikiye katlanması hava kirliliği, suç oranı gibi birçok olumsuzluğun yükselmesine sebep olurken inovasyonu da %15 artırıyor ve şehir zenginleşiyor. Ben bu iddiadaki inovasyon faktörüne tekrar bakmanın faydalı olabileceğini düşünüyorum.
Bir şehrin nüfusu artık fiziksel olarak nerede bulunduğunla sınırlı kalabilir mi? Ben hem Los Angeles’ta bir şirkete hem de İstanbul’da başka bir şirkete çalışıyor ve bunu da Bodrum’daki evimden yapıyorsam (örneğin)… Bu durumda ben neredeyim? Hangi şehrin inovasyonuna katkıda bulunuyorum?
Benim maaşım artıyorsa, harcamalarım da artabilir ve Bodrum’daki ekonomiye marjinal bir etkim olabilir. Fakat başka bir şehirdeki bir şirkete kazandırdığım para veya patent, onların daha fazla işe alım yapmasını sağlarsa, maaşlar orada mı daha çok artar Bodrum’da mı?
COVID-19 sırasında beyaz yakalıların önemli bir kısmı evlerinden çalışmaya devam ettiler. Hem de birçoğu eskisine göre çok daha yoğun bir tempoya girdiler. Fakat evlerindeydiler.
Benzer bir şekilde, EU vs Virus gibi onlarca şehri bir araya getiren inovasyon ağları oluşturuldu. Paris’te ortaya çıkan bir fikrin takım arkadaşlarının bir kısmı Marsilya’dan, mentoru Milano’dan, jürisi Kiev’den, organizatör ise Brüksel’den ise, bu katma değer kime yazacak? Bu ağların ortak katkısı her bir şehre katılım oranında %15 mi yansıyacak?
Yapay zekâ işin içine daha da girdiğinde, Palo Alto’daki robot Konya’daki asgari ücretli işçiden ucuz olduğunda işsizlik baş gösterebilir. Bu yaşandığında Palo Alto’daki robot ile inovasyon gerçekleştiren firma o şehirdeki nüfusun kalabalıklaşmasından dolayı mı %15 oranında Konya’ya katkı verecek, o robot veya IoT (nesnelerin interneti) cihazı ve internet bağlantısı sayesinde mi?
Günde ortalama 7 saat internet kullanıyoruz. İnternet günümüzde küresel elektrik kullanımının %10’undan sorumlu. Henüz 2012’de %2 olduğunu düşünürsek üssel bir şekilde de artıyor. Bu pandemi döneminde 8 saatlere kadar çıkmış durumda. İş ve eğitimin giderek dijitalleşeceğini düşünürsek, AR/VR gibi gelişen teknolojin bir kısmının hala tam olarak hayatımızda olmadığını kabul edersek, bu sürenin daha da artması şaşırtıcı olmaz. Bu durumda biz neredeyiz? Giderek yakınlaşıyoruz. %15 oranını da diğer tüm maddi/manevi çıktılarımız gibi paylaşıyoruz diye düşünüyorum.