Neredeyse bir yıldır sokakların tadına varamıyoruz. Ben Beyoğlu’nu çok özledim. Lise yıllarım oralarda geçti. Hiçbir zaman da Beyoğlu ve Kuledibi’nden vazgeçmedim.
Sevdiği sokakları istedikleri gibi arşınlayamamayı bir senenin içinde değil İstanbul’un, değil Türkiye’nin, dünyanın en ücra köşesindeki insanlar bile yaşadı. Ama yine de teknoloji sayesinde sanal da olsa sevdiklerimizle (veya sevmediklerimizle) buluşma fırsatlarını daha da fazla bulduk. Çoğumuzun bir yıl önce tanıştığı Zoom ve benzeri uygulamalar, Covid tamamen ortadan kalksa bile gerek sosyal gerekse çalışma hayatımızda kalıcı olarak yer alacak gibi görünüyor.
Özellikle ofis yaşamında veya yönetici konumunda çalışan (nispeten daha şanslı) beyaz yakalı insanların çalışma hayatı benzer bir şekilde devam edebiliyor. Hatta çeşitli araştırmalar iş yükünün eskisine göre daha da arttığını gösteriyor. Ulaşımda geçen zamanın yok olması, 10:59’da bir toplantıdan çıkıp 11:00’de başka bir toplantıya girmek alıştığımız dünyada pek de mümkün görülmüyordu. Kısacası ofislerde hayat sanki eskisi gibi devam ediyor.
“Sanki” eskisi gibi devam ediyor. Pandemi krizi, çoğumuzun hiç fark etmediği, çok sinsi, kalıcı bir zararı da beraber taşıdı.
Genellikle önceden tanımlanmış ilişkiler “güçlü ilişkiler” diye adlandırılıyor. Örneğin aile ilişkileri veya hiyerarşik organizasyonel ilişkiler. Aslında dostlukları da onların arasında sayabiliriz. Zorunlu veya alışkanlıklar içinde görüştüğümüz ilişkiler. Genellikle de rutine bağlıdırlar. Akraba ziyaretleri veya aile görüşmeleri. Ofis toplantıları… hatta düzenli müşteri ilişkilerini “güçlü ilişkiler” çerçevesinde toparlayabiliriz.
Ancak hayatımızın anımsanmayacak kadar önemli bir kısmını da “zayıf ilişkiler” oluşturuyor. Hayatımızda tesadüflerin yeri tahmin ettiğinizden çok daha fazla. Yeni tanışıklıklar, köşebaşı rastlaşmaları… Sempozyum toplantılarının kahve aralarında kart alışverişi… Zayıf ilişkilerden başlayan hayat boyu mutlulukları da yabana atmamalı.
En basit deyimiyle, gerçek fırsatlar güçlü ilişkilerden çıkmaz.
Bir senedir sempozyuma gitmiyoruz ki kart alışverişinde bulunalım. Yeni insan tanıdıktan sonra birlikte yemeğe gidemiyoruz. Zayıf ilişkilerde büyük bir sorun var. Pandemi en fazla tesadüflerin yarattığı fırsatlara zarar verdi.
Ne kadar isterdim, Kuledibi’nde yürürken tesadüfen rastladığım okul yıllarından kalan bir arkadaşımla birden bire hayatımı artırabilmeyi.